Satranç - Stefan Zweig
Siyah olan ben, beyaz olan ben'in yapacağı her hamleyi heyecanla bekliyordu...
Kendime karşı oynamaya kalkıştığım andan itibaren, bilinçsizce meydan okumaya başlıyordum. Siyah ve beyazdan oluşan her iki ben de yarışa girişmeden edemiyordu ve her ikisi de yenmek, kazanmak için kendine göre bir hırsa,bir sabırsızlığa kapılıyordu;siyah olan ben,beyaz olan ben'in yapacağı her hamleyi heyecanla bekliyordu.Bir tanesi bir yanlış yapınca ,öteki ben sevinçten havalara uçuyor ve aynı anda da kendi beceriksizliğine kızıyordu.
Sadece tek bir fikre saplanıp kalmış her türden saplantılı kişiler hep ilgimi çekmişti; çünkü birisi kendini ne kadar kısıtlarsa, kendisine değil, tam tersine, sonsuza daha yakın olur; gerçeklerden aleni bir şekilde uzak bu tipler, kendilerine dünyanın küçük ölçekli tek ve olağanüstü versiyonunu inşa etmek için kendi malzemelerini kullanan akkarıncalara benzer.
"Dizleri titremeye başladı: BİR KİTAP! Dört aydır elime kitap almamıştım ve içinde insanın art arda sıralanmış sözcükler, satırlar, sayfalar ve yapraklar görebileceği, başka, yeni, şaşırtıcı düşünceleri okuyabileceği, tanıyabileceği, beynini alabileceği bir kitabın hayali bile insanı hem coşturuyor hem de uyuşturuyordu."
Ama boşlukta, zamansızlıkta geçen bir dört ayın ne kadar sürdüğünü hiç kimse bir başkasına da kendisine de anlatamaz, ölçemez, gözünde canlandıramaz.
Bütün yontulmamış varlıklarda olduğu gibi onda da gülünç bir kendini beğenmişlik vardı.
Yakınında kültürlü bir insan hissettiğinde, kabuğuna çekiliyor; böylece hiç kimse ondan aptalca bir söz duymuş ya da kültürsüzlüğünün sınırsız derinliğini keşfetmiş olmakla övünemiyor.
''Bize hiçbir şey yapmadılar, bizi tümüyle hiçliğin içine yerleştirdiler, çünkü bilindiği gibi yeryüzünde hiçbir şey insan ruhuna hiçlik kadar baskı yapmaz" @satranç #satranç
Hem ayrıca, bu dünyada bir zamanlar bir Rembrandt'ın, bir Beethoven'in, bir Dante'nin , bir Napoleon'un yaşadığı hakkında en ufak bilgisi bulunmayan birinin kendini büyük bir insan sayması son derece kolay değil midir?
Değerlendirmeler (2)
0 Takipçi - 2 Takip
60 Yorum |
Mesaj Gönder
esracann.
04.05.2023
04.05.2023
Zweig daha hiçbir kitabında hayal kırıklığına uğratmadı beni. Karşılıklı, sağlam diyaloglarla ilerleyen, gerçekten de hamlelerle dolu bir kitapta. Anlatımın hızına yetişirken biraz başım döndü ama bu tip kitaplar sevdiğim için hiç rahatsız olmadım. Puanımm 10'da 10.
1 Takipçi - 2 Takip
9 Yorum |
Mesaj Gönder
Aslı Yürek
04.05.2023
04.05.2023
Genel olarak beğendiğim ama Stefan Zweig 'in daha iyi kitaplarını da okumuştum tabi. Hiçlik hissi hakim oldu satranç da bana ve kendimi sorguladım. Bir kitapdan beklentiniz nedir bilmem ama bende yer ettiği yer daha fazla.